Waterput - boorpatroon, werkingsprincipe en selectie van het optimale apparaat (70 foto's)

Voor de verbetering van de economie van een land is water vereist. Het is nodig voor bouwwerkzaamheden, voor landschapsarchitectuur en alleen voor persoonlijke behoeften.

Maar wat als er geen gecentraliseerd watervoorzieningssysteem op het perceel is? De output zal een autonoom georganiseerde faciliteit zijn - een bron of een bron. Het verschil tussen de twee zit in de diepte van de watervoerende lagen, de gebruiksduur en de kosten. De voorkeur gaat uit naar het installeren van waterputten.

Samenvatting van het artikel:

Soorten putten

Een boorgat is een speciale structuur (uitgraving of holte in de ingewanden van de aarde) met een cilindrische vorm, met een lengte die aanzienlijk groter is dan de diameter.

Apparaten worden verdeeld door diepte en penetratiemethode. De diepte van de put wordt bepaald door de locatie van de watervoerende lagen en de vereiste kwaliteit van de vloeistof. Op basis van het terrein bevinden aquifers zich op verschillende manieren in de aardkorst.

Als het landschap vlak is, ligt het water met grote waarschijnlijkheid langs de hele omtrek. In de aanwezigheid van heuvels wordt boren aanbevolen in de laaglanden. De classificatie van structuren bevat verschillende variëteiten.

Abessijn goed

Voor het eerst geïmplementeerd door de Britse ingenieur Norton in de 19e eeuw. De maximale diepte bereikt 10-15 meter. Het ontwerp bestaat uit een set buizen met een diameter tot 60 mm, die door een schroefdraadverbinding aan elkaar zijn gemonteerd. Aan het einde van de laatste link staat het "naaldfilter".

Dit is een scherpe punt die verschillende functies uitvoert: het slaat de grond tijdens het installeren van een put en reinigt het water van grote fracties en vervuilende deeltjes. Installatie van de abyssine bestaat uit het optillen van de pijp met een statief en het in de grond drijven.

De voordelen zijn een compact formaat, de mogelijkheid om in elke vrije zone te plaatsen, onderhoudsgemak en lage financiële kosten.

De vloeistof stijgt met kracht op de klassieke manier - met een handpomp. Een foto van de Abessijnse hamerput wordt hieronder getoond.

Nou op het zand

De constructie is verdiept met 15-40m. De stam wordt gevormd door een buis met een doorsnede van 100-180 mm. Aan het einde is een roestvrij filterelement gelast aan de eerste schakel van de boorkolom. De gemiddelde levensduur van het product bij continu gebruik is 15 jaar.

Wanneer slib, vervuiling van de put, wordt het gewassen. Als het proces niet tot het gewenste resultaat leidt, is het boren van een nieuwe koffer in de buurt van de vorige vereist.

Onder de positieve aspecten kan men een democratische prijs kiezen in vergelijking met een artesische put, een lager gehalte aan opgelost ijzer.

Artesische put (op kalksteen)

Structureel lijkt het op een put op het zand. Het belangrijkste verschil is het ontbreken van filtergaas in het onderste buisgedeelte en de brondiepte. Water van dergelijke structuren komt van waterhoudende grondlagen in de dikte van de kalksteen. Dankzij wat het puur blijkt te zijn, met een kleine mate van mineralisatie.

voordelen:

Prestaties. Het is in staat om consumenten te voorzien van vloeistof in een volume van 1 tot 3 m3 / uur.
Continue watertoevoer. Waterverlies wordt niet beïnvloed door de looptijd van de pomp. Met een modus van vijf minuten of twee uur is het debiet hetzelfde.
Bacteriologische zuiverheid. Artesische lagen worden praktisch niet beïnvloed door vervuiling door de bovenste bodemlaag, riolering.
Lange levensduur. De werking van de put met één pijp vindt plaats binnen 20-30 jaar.Bij gebruik van 2 pijpen (plastic wordt in het strijkijzer gestoken) functioneert het tot 50 jaar.

Slechts een belangrijk nadeel is de hoge prijs.

Boortechnologieën voor verschillende soorten putten

Zelfboring van artesische putten voor water is een moeizaam en complex proces. Het verdient de voorkeur om gebruik te maken van de diensten van speciale organisaties. Abessijnse en kant-en-klare zandbronnen zijn een heel andere zaak.

De meest populaire zijn boor-, rotor- en schokkabelsoorten. Ze worden allemaal handmatig of mechanisch gemaakt. Technologieën verschillen in de manier waarop de rots wordt vernietigd en hersteld.

Boren met een vijzel wordt als de meest budgetvriendelijke optie beschouwd. Het wordt geproduceerd met behulp van een speciaal schroefmechanisme - een schroef. Roterend botst de boor in de grond. Vernietigde grond gaat met messen naar de oppervlakte. Beperking van avegaarboren - grondtype. Alleen niet-harde rotsen zijn goed geboord. Op steenachtige oppervlakken staat de vijzel machteloos.

De roterende methode zal helpen om rots te boren. Het gereedschap is een boorpijp, aan het einde waarvan een kegelbit. Door rotatie van de installatieaandrijving snijden de randen van het bit door de grond. Het oppervlak van de grond wordt opgeheven met boorvloeistof, die door een pomp in de pijp wordt gepompt.

De schoktouwtechnologie is de langzaamste van allemaal. Het komt erop neer dat de bailer wordt gebruikt. Het is een stuk pijp met dikke muren. Op het bovenste gedeelte is een uitsparing voor het onttrekken van grond, en op het onderste gedeelte is er een kogel- of klepklep. De grond raakt, de klep opent en grijpt de grond.

Goed bouwinstructies

Zoek de boorlocatie.
Gereedschappen voorbereiden: boren (vijzel, glijgoot), lier, staven, pomp, schop en mantelbuizen. Een diepe put maken is onmogelijk zonder een boortoren. De hoogte is iets meer gekozen dan de totale lengte van de balk.
Graaf een put 1,5x1,5x2m. Bescherm de muren van een dergelijke uitsparing met planken of multiplex. De put is nodig om het afstoten van de oppervlaktelagen van de grond tijdens het boren te voorkomen.
Het geassembleerde boorgereedschap wordt verticaal gemonteerd en in de grond gestort. Elke 50cm. de boor wordt met een lier van de aarde verwijderd en gereinigd. Het boren gaat door totdat een watervoerende laag is bereikt.
Nadat het water is gedetecteerd, worden mantelbuizen geïnstalleerd en wordt een caisson gemaakt. De caisson is een kamer voor plaatsing van de pomp. Een veel voorkomend materiaal voor de constructie is plastic, baksteen, beton of metaal.
Pompuitrusting is aangesloten.

Het begin van het werk is niet erg moeilijk. De boor bijt gemakkelijk in de grond. Maar bij elke nieuwe duik wordt het boren steeds moeilijker. Als de boor vastzit en niet naar de oppervlakte komt, is het raadzaam om hem naar links te draaien en te proberen hem te pakken.

Een pomp kiezen om water uit een put te tillen

De laatste fase om het huis van water te voorzien is de opkomst uit de bron. Well pompen zijn hiervoor verantwoordelijk.

Op de installatieplaats worden oppervlakte- en onderwatermodellen onderscheiden. De eerste omvat apparaten die werken volgens het principe van afzuiging. Ze zijn geschikt voor putten tot 8m. Oppervlaktepompen zijn een geweldige keuze voor een Abessijnse put.

Dit type is niet geschikt voor een artesische of filtratieput. Daarom moet u een onderdompelingsproduct kopen. Bij het kiezen ervan worden ze afgestoten uit de diepte van de put.

Het paspoort van elke pomp bevat gegevens over de maximale hoogte waarop water kan stijgen.Het is beter om eenheden te kopen met een kleine prestatiemarge, d.w.z. voor een put met een lengte van 60 meter, selecteer een pomp ontworpen voor een diepte van 70 meter.

Een belangrijk punt is automatische bescherming tegen stationair draaien. Als er geen water meer naar het mechanisme stroomt, maar de pomp blijft werken, kan dit oververhitting veroorzaken. Automatisering schakelt de stroom op tijd uit en voorkomt dat de pomp breekt.

Door het ontwerp worden centrifugaal- en trillingspompen onderscheiden. In het eerste geval wordt water geleverd door een schoepenrad en in het tweede geval door een oscillerend membraan.

Het voordeel van trilmachines is hun prijs, installatiegemak en reparatie. Maar na verloop van tijd kan grond of behuizing worden vernietigd door trillingen. Experts adviseren om trillingseenheden als een tijdelijke optie te beschouwen.